SEN OLMADAN DA…
Bir akşamüstü, soğuk ve mavi;
Dalgalar ve martılar sevişiyordu.
Gökyüzü kızıl, ağlıyor gibi
Güneş şehri terk etmiş, kayboluyordu…
Birazdan gelir, akşamcılar
Zaten deniz de onları bekliyordu
Yak bir cigara, çek bir kadeh
Kalbim en çok bu vakitler tekliyordu.
Hafif muhabbet yolun bulunca
Hüzünlü şarkılar çalınıyordu
O an anlardım, sen yoktun artık
Çünkü deniz bile ağlamaya utanıyordu…
Hatırlar mısın seni görünce
Dalgalar gözyaşları olup akıyordu
Ama sen yokken hep uzaktılar
Sanki sahil onları korkutuyordu
Ansızın rakı demin çekince
Bir bedbaht masadan ayrılıyordu
Dostlar erkenci, biraz kaygılı
Hepsi için bir çift göz bekliyordu
En son masada ben kalıyordum
Hafif çakırkeyf hafif de yorgun
Alıp başımı gidem diyordum
Deniz dur bekle, döner diyordu
Ama uyku bu ya hep gafil avlardı
Böyle çok gece geçti ardından
Sahi sen olmadan da yaşanıyordu…
Bilal ERTUĞRUL
29 Mart 2012
23:39
